Historia o trzech przyjaciółkach, które od lat się wspierają i sobie pomagają, mimo, że każda inaczej ułożyła sobie życie. Danka zawsze wie najlepiej, szybko przechodzi do realizacji swoich pomysłów, ma DDA, prowadzi własną aptekę. Ewa nie okazuje emocji, bada ludzkie charaktery, ma dysfunkcyjną osobowość. A Asię, aktualnie porzucił mąż, zostawiając ją z dwójką dzieci.
O ile początek powieści podobał mi się, o tyle później fabuła wydaje mi się, że jest zbyt przekombinowana niestety. Machlojki, podejrzane interesy, bohaterki dały się omamić pewnej osobie, która obiecywała „złote góry”, nie podobała mi się taka naiwność. Plusem tej powieści z kolei jest ukazanie wartości przyjaźni.
„Odnalazły to, co odebrał im czas i codzienność. Siebie. „
OCENA 3+/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz