Wydawnictwo: Czwarta Strona
Rok: 2018
Stron: 352
Cykl: Celina Stefańska (tom 1)
Dominika otrzymuje zlecenie wyjazdu
do Lyonu w celu skopiowania jednego z obrazów. Po skończonej pracy obraz znika,
a kopistka nie wraca do Polski. Gdy jej babcia otrzymuje zdjęcie wnuczki na tle
słynnego lyońskiego muralu, jest przekonana, że to zakamuflowana wiadomość.
Prosi o pomoc Celinę – początkującą prywatną detektyw.
Celina wie, że decydując się na pomoc, będzie zmuszona do walki ze swoimi fobiami i pokonania traumy, której doznała dwa lata wcześniej. Mimo to podąża śladami kopistki. Ciągle jednak ktoś jest o krok przed nią. Żeby tego było mało, śladem Celiny podąża pewien tajemniczy mężczyzna…
Celina wie, że decydując się na pomoc, będzie zmuszona do walki ze swoimi fobiami i pokonania traumy, której doznała dwa lata wcześniej. Mimo to podąża śladami kopistki. Ciągle jednak ktoś jest o krok przed nią. Żeby tego było mało, śladem Celiny podąża pewien tajemniczy mężczyzna…
Celina
jest prywatnym detektywem, obecnie łapie złodziei w sklepie. Jednakże na skutek
skargi traci pracę. Przyjaciółka doradza jej założenie agencji detektywistycznej-
jednak jej działalność ogranicza się tylko do śledzenia niewiernych mężów.
Celina ma pasję, jednak na skutek traumatycznej przeszłości, której skutkiem
jest sporo fobii (klaustrofobia, strach przed ciemnością, obawa przed lataniem
samolotem czy w ogóle przed podróżowaniem) bardzo ograniczają jej życie i
wpływają na jego jakość.
„Jak nie spróbujesz, będziesz
piętrzyć przeszkody, nigdy się nie dowiesz, czy potrafisz. I później będziesz
żałować, że nie sprawdziłaś.”
Pewnego
dnia do Celiny zgłasza się babcia Dominiki- młodej artystki, która wyjechała do
Francji kopiować pewien obraz, a teraz jest poszukiwana przez policję. Celina
początkowo odrzuca to zlecenie, ale ile można żyć na pół gwizdka? W końcu
decyduje się i tak zaczyna się detektywistyczna przygoda, podążanie za
wskazówkami i tropami zaginionej dziewczyny.
W
sumie ciekawy kryminał mówiący o pokonywaniu swoich słabości i działaniu na
przekór złym myślom; ukazujący słabości i wady ludzkie: zazdrość, uleganie
szantażom, podłość. „Kopia doskonała” może nie porwała mnie emocjonalnie, ale i
tak dobrze przy niej się bawiłam.
OCENA:
5-/ 6
Mam właśnie najnowszą książkę autorki i to od niej zacznę swoją przygodę z jej książkami.
OdpowiedzUsuńPani Małgorzata pisze świetne kryminały.
OdpowiedzUsuńChodliwa pisarka, jej książki rozchodzą się w mojej bibliotece jak świeże bułeczki i są nawet na zapisy :)
OdpowiedzUsuń