Agata Kołakowska- Pokrewne dusze

Milena ma 38 lat i pracuje w instytucie psychoterapii. Jej zainteresowania są zmienne, rzadko co przykuwa jej uwagę na dłużej. Marta prowadzi pensjonat, ma stany lękowe i czuje się samotna. Milena nie rozmawia z matką. Marta zawsze podziwiała siostrę.
Różnice i podobieństwa...
Co więcej Marta chodzi na sesje do Mileny, czeka wręcz na te wizyty z utęsknieniem. Przy niej czuje się bezpieczna. Milena zaś bardzo się wczuwa w pragnienie pomocy pacjentom, bo „rachunki należy wyrównać”, zdarza się jej naginać etykę. Potrafi być pokrewną duszą kogokolwiek i udawać kogokolwiek. Obie zaś chciałaby komuś powiedzieć, że zawiodły. Terapeutka i pacjentka.
Jest to powieść niepokojąca, wymagająca skupienia, zacierająca granice między rzeczywistością a fantazją, prawdą a kłamstwem. Utrudniać czytanie może brak separacji przy zmianie narracji. Pisarka stopniowo odsłania oblicze bohaterek.
„I stało się dla niej jasne, że wszystko było mistyfikacją.”
To książka z pewnością warta uwagi, o podskórnym lęku, wewnętrznych przymusach, strachu, pragnieniu pomocy, brakach emocjonalnych, bólu odrzucenia i manipulacji.
OCENA 6/6