Urodzona w 1865 roku w Wilnie, jako najmłodsza córka, miała udane dzieciństwo, jako uczennica konspirowała roznosząc ulotki. Miała w sobie wielką chęć do działania dla Polski i przeciw zaborcom, jako „cichy pracownik".
Ciekawa jest narracja w tej książce, bo swoją historię opowiada 55-letnia Maria, która dzieli się wspomnieniami ze swoją słuchaczką- młodą, ubogą sąsiadką Karoliną. Dają sobie odrobinę uwagi i towarzystwo. Bo teraz Maria z mężem żyją w separacji.
Pierwsze małżeństwo Marii w wieku 17 lat okazało się rozczarowaniem, różnica poglądów między małżonkami okazała się kością niezgody. Potem bohaterka opowiada o okresie petersburskim i przyjaźniach na całe życie. Po 6 latach znajomości wybrała Piłsudskiego na męża. Prowadzili koczowniczy styl życia, Maria musiała się rozstać z córką Wandą. Zamieszkali w końcu w Łodzi, gdzie głównym nurtem ich działalności konspiracyjnej było wydawanie „Robotnika" i przygotowywanie zaplecza do produkcji podrabianych dokumentów. Mowa jest jeszcze o stracie córki, Lidze Kobiet, o trudnych ale i pięknych czasach.
Ta książka daje możliwość zajrzenia za kulisy wielkiego spektaklu, któremu na imię historia.
„Jest wielkim politykiem i wodzem, ale dla mnie przy nim zrobiło się zbyt mało miejsca,”
OCENA 4/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz