Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Rok: 1860/ 2018
Stron: 576
Jedna
z pierwszych powieści kryminalno-sensacyjnych, powszechnie traktowana jako
jedna z najpiękniejszych tego gatunku!
Mistrzowski przykład fikcji detektywistycznej z bohaterem, Walterem Hartrightem, stosującym wiele technik śledczych późniejszych prywatnych detektywów. Użycie wielowątkowych relacji zawdzięczamy prawniczemu wykształceniu Collinsa, który sam wskazuje we wstępie do książki: „Historia tu przedstawiona będzie opowiedziana przez więcej niż jedno pióro, jak historia przestępstwa przeciw prawu jest opowiedziana w sądzie przez więcej niż jednego świadka”.
Walter Hartright, młody nauczyciel rysunku, podczas wędrówki z Hampstead do Londynu późnym letnim wieczorem spotyka tajemniczą kobietę ubraną w biel, najwidoczniej w tragicznym położeniu. Pomaga jej dotrzeć do Londynu, ale później dowiaduje się, że uciekła ona ze szpitala psychiatrycznego. Następnego dnia Hartright podróżuje na północ do Limmeridge House, ponieważ został zatrudniony jako mistrz rysunku dla mieszkańców tego domu, czyli Laury Fairlie, bratanicy gospodarza domu, i Marianny Halcombe, jej oddanej przyrodniej siostry. Kilka dni po swym przybyciu Hartright uświadamia sobie, że Laura jest zadziwiająco podobna do kobiety w bieli. Ta w dzieciństwie mieszkała przez jakiś czas w Cumberland i bardzo przywiązała się do matki Laury, która zawsze ubierała ją na biało.
Walter i Laura szybko zakochują się w sobie. Jednakże Laura obiecała ojcu na łożu śmierci, że poślubi sir Parsivala Glyde’a, więc Marianna – wiedząc, że Laura, mimo uczucia, spełni wcześniejsze przyrzeczenie – doradza nauczycielowi, by opuścił Limmeridge…
Mistrzowski przykład fikcji detektywistycznej z bohaterem, Walterem Hartrightem, stosującym wiele technik śledczych późniejszych prywatnych detektywów. Użycie wielowątkowych relacji zawdzięczamy prawniczemu wykształceniu Collinsa, który sam wskazuje we wstępie do książki: „Historia tu przedstawiona będzie opowiedziana przez więcej niż jedno pióro, jak historia przestępstwa przeciw prawu jest opowiedziana w sądzie przez więcej niż jednego świadka”.
Walter Hartright, młody nauczyciel rysunku, podczas wędrówki z Hampstead do Londynu późnym letnim wieczorem spotyka tajemniczą kobietę ubraną w biel, najwidoczniej w tragicznym położeniu. Pomaga jej dotrzeć do Londynu, ale później dowiaduje się, że uciekła ona ze szpitala psychiatrycznego. Następnego dnia Hartright podróżuje na północ do Limmeridge House, ponieważ został zatrudniony jako mistrz rysunku dla mieszkańców tego domu, czyli Laury Fairlie, bratanicy gospodarza domu, i Marianny Halcombe, jej oddanej przyrodniej siostry. Kilka dni po swym przybyciu Hartright uświadamia sobie, że Laura jest zadziwiająco podobna do kobiety w bieli. Ta w dzieciństwie mieszkała przez jakiś czas w Cumberland i bardzo przywiązała się do matki Laury, która zawsze ubierała ją na biało.
Walter i Laura szybko zakochują się w sobie. Jednakże Laura obiecała ojcu na łożu śmierci, że poślubi sir Parsivala Glyde’a, więc Marianna – wiedząc, że Laura, mimo uczucia, spełni wcześniejsze przyrzeczenie – doradza nauczycielowi, by opuścił Limmeridge…
Walter,
28-letni nauczyciel rysunku podczas podróży do objęcia świetnej posady w
Limmeridge House natyka się na nieznajomą kobietę w bieli, która potem pojawi
się kilkakrotnie na łamach tej powieści. Kim jest? Obłąkaną? Nieszczęśliwą?
Powieść
ta ma kilka narracji, najbardziej przypadła mi do gustu relacja Waltera- jego
wspomnienia. Zaczyna on historię, opowiadając o spotkaniu swoich uczennic:
Laury i Marianny; o nieszczęśliwym zakochaniu; o zadziwiającym podobieństwie. Potem zaś też kończy historię, wyjaśnia wiele
kwestii. Panuje nastrój tajemnicy i czyhającego niebezpieczeństwa.
Bohaterowie
są ciekawie nakreśleni: Laura jest honorowa; Marianna to oddana przyjaciółka,
wuj to egoistyczny hipochondryk; hrabia ciągle prowadzi intrygi. Czytelnicy
będą świadkami kłamliwych podstępów, potwornego spisku i pewnej mistyfikacji.
Czuję się usatysfakcjonowana lekturą, rozwiązaniem zagadki, chociaż miejscami
środek powieści (o relacjach Laury z mężem) mi się dłużył.
Muszę
przyznać, że jak na czasy, w których powstała ta książka, to ma ona zagmatwaną,
intrygującą fabułę. Warto poznać tą klasyczną angielską powieść kryminalną.
„Jakich wielkich rzeczy może
dokonać cierpliwość kobiety i odwaga i stałość mężczyzny- tego najwymowniejszym
świadectwem jest ta powieść.”
OCENA:
5/ 6
OOOO... super propozycja :) Chętnie przeczytam i do biblioteki zakupię od razu :)
OdpowiedzUsuńPrzyznam, że nie znam tej powieści. A klasykę warto poznać.
OdpowiedzUsuń