Cykl: Lipowo (tom 10)
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2019
Stron: 560
Zbliża się krwawy superksiężyc.
Mieszkańcy maleńkich Rodzanic boją się, że ta niezwykła pełnia uwolni z dawna
uśpionego demona. Tymczasem na zamarzniętym, smaganym zimowym wichrem jeziorze
znaleziono ciało zamordowanej dziewczyny. Jest przykryta kocem. Gdyby nie to,
że jakieś zwierzę poszarpało jej rękę, wyglądałaby, jakby spokojnie spała.
Tego samego dnia umiera pewna dziennikarka. W ostatnich słowach przestrzega byłą komisarz Klementynę Kopp przed wilkołakiem. Wkrótce emerytowana policjantka znika bez śladu... Pojawiają się sugestie, że to Kopp dokonała zbrodni. Tylko aspirant Daniel Podgórski wierzy, że dawna koleżanka jest niewinna. Jaki sekret skrywa sam Podgórski?
Dlaczego odpowiedzi warto szukać w szklanej kuli? Ile prawdy jest w anonimie zapowiadającym śmierć wszystkich mieszkańców Lipowa? I kto tak naprawdę czai się w ciemności?
Tego samego dnia umiera pewna dziennikarka. W ostatnich słowach przestrzega byłą komisarz Klementynę Kopp przed wilkołakiem. Wkrótce emerytowana policjantka znika bez śladu... Pojawiają się sugestie, że to Kopp dokonała zbrodni. Tylko aspirant Daniel Podgórski wierzy, że dawna koleżanka jest niewinna. Jaki sekret skrywa sam Podgórski?
Dlaczego odpowiedzi warto szukać w szklanej kuli? Ile prawdy jest w anonimie zapowiadającym śmierć wszystkich mieszkańców Lipowa? I kto tak naprawdę czai się w ciemności?
Zaczęło
się zbrodnią i kończy zbrodnią…
Ekipa
policyjna (Podgórski, Emilia, Kamiński i Zaręba) jadą na miejsce zbrodni do
Rodzanic. Ofiarą jest młoda dziewczyna, która co ciekawe wcześniej była
przetrzymywana przez osiem lat przez sąsiada w piwnicy. Przypadek?
Dawniej
Radomił Wilk zostaje zagryziony przez swoje agresywne psy z hodowli. Pozostawia
gospodarstwo córce, Żywii. Są rzeczy, które chce ona ukryć, których się wstydzi…
Ten
dziesiąty tom sagi kryminalnej o policjantach z Lipowa jest wyjątkowo mroczny,
z gęstą atmosferą, bardzo wielowątkowy. Mamy tu szantaże, tajemnicze listy
zapowiadające śmierć mieszkańców, lincz, ohydne manipulacje, zemstę,
nieoczekiwane romanse, traumatyczną przeszłość. Pisarka wplata również do
fabuły legendę o powrocie wilkołaka i krwawym superksiężycu. Bohaterowie z
zawiści pragną zemsty, pewne sekrety wychodzą na jaw. Pełno tu ludzi z demonami
i pustką w środku („może i był potworem, ale bez niego była nikim.”)
Na
pewno polecam fanom tej serii, intrygująca, wielowarstwowa podróż do mroków
ludzkiej duszy.
OCENA:
5+/ 6
Mam w planach całą serię Puzyńskiej! :)
OdpowiedzUsuńPolecam serdecznie, świetna seria :)
UsuńTa część jest rzeczywiście bardzo mroczna.
OdpowiedzUsuńMroczna jest, ale moim zdaniem autorka trochę popłynęła i zakombinowała za dużo
OdpowiedzUsuńBardzo duże nagromadzenie wątków. I to zakończenie- ciekawe co ta Kopp zrobiła...
Usuń