niedziela, 29 maja 2016

"Wersal. Prawo krwi"- Elizabeth Massie

Autorka:  Elizabeth Massie

Wydawca: Książnica
Rok: 2016
Stron: 304



Namiętności, spiski i zdrada na dworze Króla Słońce

Po śmierci matki Ludwik XIV może wreszcie rządzić samodzielnie. Pamiętając o niedawnych buntach społecznych, młody król pragnie za wszelką cenę wzmocnić władzę monarszą i utrzymać szlachtę pod kontrolą. Planuje budowę pałacu w Wersalu, z dala od Paryża, chcąc uczynić z niego złotą klatkę dla arystokratów.
W nowej siedzibie monarchy uczciwość i lojalność ścierają się z kłamstwem i podstępem, namiętności i żądze rozpalają krew. Wkrótce okazuje się, że Ludwik jest uzdolnionym strategiem i makiawelicznym władcą. Będąc najpotężniejszym królem Europy, musi jednak zdecydować, komu może zaufać: swoim ministrom i doradcom, bratu, wiernemu pokojowcowi czy kolejnym kochankom?
Powieść, oparta na nakręconym z rozmachem serialu Canal+, ukazuje pikantne szczegóły życia na dworze Króla Słońce.

Sięgnęłam po ten tytuł z ciekawością, ponieważ historia w barwnym wydaniu, dworskie intrygi, ludzkie namiętności są zwykle pasjonującą lekturą. Nie widziałam serialu, a jaka okazała się ta książka nim inspirowana?

„Wersal. Prawo krwi” to łatwa lektura, napisana tak, by pokazywać małe ujęcia, urywki, krótkie epizody, z mnogością bohaterów. Na scenę wkracza pragnienie władzy, żądza, tortury, zdrady, rozpusta, odkrywane są kolejne spiski i zamachy na króla. Króla Ludwika pochłania królewski projekt budowniczy, dręczą go dawne i obecne koszmary, chce wynieść Francję z ciemności w światło. Prócz niego w książce pojawia się jego brat Filip z kochankiem Kawalerem, jego żona Henrietta, królowa, zwykłe służki, żołnierze i konspiratorzy.

Fani napisanych z rozmachem powieści historycznych na pewno rozczaruje brak szczegółowych opisów społeczeństwa, polityki, a także, psychologii postaci. Nie brakuje zaś tu spisków, knowań, dynamicznej akcji i wielu ludzkich namiętności, bohaterów uwikłanych w sidła ambicji. Taka fragmentaryczność bądź co bądź nie zaspokaja w pełni ciekawości, poza tym zakończenie pozostawia w niepewności, co będzie dalej.

„Królowie nie płaczą”.

Lekturę polecam fanom Francji Ludwika Słońce, a także historii napisanych na podstawie serialu. Nawet dobra rozrywka.

OCENA: 4/ 6

czwartek, 26 maja 2016

"Papierowa dziewczyna"- Guillaume Musso

Autor: Guillaume Musso

Wydawca: Albatros

Rok: 2011
Stron: 416



Tom, słynny pisarz, pochodzący z biednych przedmieść Nowego Jorku, przechodzi kryzys twórczy. Po bolesnym romansie pogrąża się w depresji, nadużywa narkotyków i alkoholu. Nie jest w stanie napisać ani słowa z trzeciego tomu sagi, której dwa pierwsze przyniosły mu sławę i fortunę. Wydawnictwo niecierpliwie czeka na ów trzeci tom, za który zaliczka została dawno wydana. Któregoś wieczoru, kiedy zrozpaczony błąka się bez celu po swojej willi, nagle pojawia się przed nim piękna dziewczyna, Billie, która utrzymuje, że jest bohaterką jego ostatniej powieści. Dziewczyna utrzymuje, że wypadła z książki w połowie niedokończonego zdania prosto do salonu w willi pisarza. Billie, wraz z przyjaciółmi Toma - Milem, który jest jego agentem literackim oraz Carole - przewraca jego życie do góry nogami...

Słynny pisarz, autor bestsellerowej sagi obecnie z powodów osobistych (presją związaną z rozstaniem z narzeczoną) ma problem z napisaniem kolejnej powieści, zakończenia trylogii. Przez złamane serce wchodzi w konflikt z prawem, zachowuje się agresywnie i nadużywa alkoholu i bierze narkotyki. Tom wybrał samotność w domu nad oceanem, jest blisko przepaści kiedy ją spotkał.

„Mój mózg zastygł w bezruchu, słowa mnie opuściły.”

Naga kobieta, która pojawiła się znikąd w jego salonie przedstawia się jako Billie… Drugoplanowa postać z jego książki. Twierdzi, że osunęła się i wypadła z powieści Toma z niedokończonego zdania. U bohatera zdumienie i niedowierzanie ustępuje miejsca szokowi, znalazł się w innym świecie. Ucieczka z Billie od konwencjonalnych prób leczenia depresji skutkuje paktem, układem coś za coś. 

Tak sobie myślę, to chyba najgorszy koszmar pisarza: wymyślona istota buntuje się przeciwko zapisanej fikcji, przeciwko swemu stwórcy. Na dodatek, Billie, szelma mała, podczas szaleńczej jazdy autem przyprawia Toma o palpitacje serca. Na czytelnika czekają więc pełne ciętych ripost przekomarzania podczas wspólnej podróży tej pary. I nie tylko, będzie tu sporo niespodzianek.

„A tak, to przywilej pisarza, znam wszystkie wasze sekrety, nawet te kompromitujące.”

Moim zdaniem rzadko komu jak spod pióra Musso wychodzą niekonwencjonalne historie miłosne z domieszką surrealizmu magicznego. Tutaj do świata realnego wkracza wyobraźnia, fikcja zaczyna przekraczać ramy normalności, co zaś niesamowite ma to dozę prawdopodobieństwa.

To jednak nie tylko historia o miłości, lecz także o oddanych przyjaciołach, którzy zawsze są przy tobie; nawet to wtedy coś więcej niż przyjaźń, coś niezniszczalnego, „na dobre i na złe”. O znalezieniu nowej drogi w życiu, pewnej szansie, skończenia pewnych rzeczy, bo tylko wtedy mają sens. Znajdziemy tu także wątek ciężkich tajemnic i traumatycznej przeszłości. Tom wraz z wiarą w siebie utracił wątek swojej powieści, jest zablokowany, ma syndrom białej kartki. Podoba mi się myśl, że to dzięki wyobraźni czytelnika słowa w powieści nabierają głębszego wymiaru, historia zaczyna istnieć naprawdę, a bohaterowie stają się jego bohaterami. To czytelnik wlewa w powieść życie, tworzy w wyobraźni scenę, na której żyją postacie z książek.

„Papierową dziewczyną” Musso zaskoczył mnie po raz kolejny, dał chwilę wzruszeń, śmiechu, refleksji. Koniecznie przeczytajcie!



OCENA: 5,5/ 6


niedziela, 22 maja 2016

"Spacer w parku"- Jill Mansell

Autorka: Jill Mansell

Wydawca: Wydawnictwo Literackie

Rok: 2013
Stron: 494



Po kilkunastu latach Lara Carson wraca do rodzinnego Bath na pogrzeb ojca. Nie dotknęła jej ta śmierć – relacje z ojcem nigdy nie były łatwe. To przez niego jako szesnastolatka uciekła z domu. Będzie musiała jednak do niego wrócić – ku zaskoczeniu wszystkich okazuje się, że rodzinny dom w testamencie przepisany jest właśnie na nią. Lara postanawia w nim zamieszkać razem z nastoletnią córką Gigi. Powraca też do swoich dawnych miejsc. Spotyka najlepszą przyjaciółkę, która wkrótce wyjdzie za mąż, i byłego chłopaka, swoją dawną miłość… Spacer w parku to zabawna i wzruszająca opowieść o tym, co w życiu jest najważniejsze.

Lara niczym marnotrawna córka wraca do rodzinnego miasta na pogrzeb swojego ojca po kilkunastu latach zerwania z przeszłością. Jednak nie czuje żalu i nie zostaje ciepło przyjęta przez macochę. Za to spotyka po kilku latach swoją przyjaciółkę Eve.

„To naprawdę ty.”

Szczęśliwa Eve opowiada o swoim nadchodzącym ślubie. Jednak w tym dniu coś niszczy idealną ceremonię, a Eve staje się uciekającą panną młodą i wtedy potrzebuje przyjaciółki. Zaś Lara nie jest przygotowana na spotkanie swojej dawnej miłości, którą a propos obserwowała z daleka przez te lata.

„Spacer w parku” opowiada z lekkością i z iskierką humoru o ważnych sprawach: o miłości, przyjaźni, poczuciu, że kogoś się ma; o wzajemnych ranieniu; o byciu silną, gdy emocje biorą górę. Ukazuje, że życie serwuje niespodzianki, czasem kłopotliwe, czasem dające nadzieję. Na łamach powieści pojawia się sporo różnorodnych, charakterystycznych postaci: Flynn, który próbuje odnaleźć się w roli ojca; bogaty raper filmujący mieszkańców. Dużo tu sympatii, ciepła, trochę wzruszeń. Polecam sympatykom obyczajówek.

OCENA: 4,5/ 6






czwartek, 19 maja 2016

"Ślady hamowania- Magdalena Zimny-Louis

Autorka: Magdalena Zimny-Louis

Wydawca: Replika
Rok: 2011
Stron: 348



Między Londynem a Warszawą

Izabela, pozornie szczęśliwa żona i matka oraz rozwodząca się już po raz drugi Marlena kiedyś były nie tylko siostrami, ale i najlepszymi przyjaciółkami. Jednak od śmierci ojca, nie odezwały się do siebie ani słowem. Odległość, jaka dzieli kobiety – prawie dwa tysiące kilometrów – nie sprzyja przełamaniu ciszy i jest źródłem wielu napięć w rodzinie oraz wśród znajomych.
Tymczasem Danka, jedna z przyjaciółek właśnie odpowiada przed angielskim sądem za zabójstwo. Ze starymi znajomymi, nawet ze wspierającą ją Marleną, nie chce rozmawiać. Dlaczego zabiła męża? Co się stanie z jej dziećmi?
W tym niezwykle trudnym dla wszystkich czasie ze Stanów wraca Alex, dawny przyjaciel z liceum. Jego nagłe pojawienie się wywraca życie obu sióstr do góry nogami i sprawia, że życie - zwłaszcza uczuciowe - komplikuje się jeszcze bardziej.

Jak trudna potrafi być siostrzana miłość?
Do czego może być zdolna matka w chwili zagrożenia dziecka?
Czy echa przeszłości można tak po prostu zignorować?

Pisarka za pomocą tzw. śladów hamowania- kolejnych rozdziałów przedstawia nam dwie bohaterki: Marlenę i Izę, dwie siostry, które od śmierci ojca nie odzywają się do siebie. Nie tylko brak kontaktu jest ich problemem, również pogarda, „co ona może o mnie wiedzieć”, niechęć oraz wzajemne oskarżenia. Zepsuły się ich relacje, życie wskoczyło na inne tory- Londyn, Warszawa. Co było tego przyczyną? Pisarka bardzo długo nie zdradza nam tego, za to ukazuje fragmentami ich bieżące życie, emocje, czasami sięga do przeszłości.

Powieść oprócz ukazania konfliktowych relacji międzyludzkich pokazuje inne życiowe problemy: przemoc w rodzinie, przyjaźń złudzenie- gdy ktoś kogoś zawiódł; kłopoty wychowawcze- trudni nastolatkowie; znieczulanie alkoholem; rozpad małżeństw, poszukiwanie zapomnienia i życie złudzeniami. Nie brakuje także pokazania pozytywnych momentów: zakochania, zrozumienia u drugiej osoby, rozluźnienie „pętli codzienności”.

Mimo wszystko zabrakło mi jednej ukazania wagi siostrzanej więzi, mam wrażenie powierzchowności poruszanej tematyki, nie przekonały mnie wszystkie rozwiązania fabularne. Emocje takie jak dręczące poczucie winy, podgrzewana nienawiść, cierpienie, żal owszem występują, ale jednak nie zżyłam się z bohaterkami, trudno mi było się z nimi utożsamić i –o zgrozo- nie wiem czemu, myliły mi się, która jest która. Na dodatek brakowało mi tu porządnego punktu kulminacyjnego, była pewna sytuacja, ale została rozwiązana spokojnie, wręcz za spokojnie. Z kolei ciekawie i realistycznie pod względem psychologicznym został przedstawiony moment, od którego zaczął się konflikt sióstr- chwila pominięcia, porzucenia, gorzkich słów, walki, oskarżeń o egoizm i zapalczywość. Co ciekawe pisarka nikogo nie wybiela, nawet ukazuje małostkowość bohaterki, bo tak właśnie się czuje.

„To był straszny moment, najczarniejszy korytarz, w jaki mogą wejść dwie kochające się osoby.”

„Ślady hamowania” to wielowątkowa obyczajowa historia ukazująca, że brak rozmów, ukrywane sekrety, fatalny błąd w ocenie drugiej osoby i sytuacji po prostu psują relacje międzyludzkie i tworzą niewidzialny mur; o tym, że łatwo zacząć podróżować w innych kierunkach i przeżywać wszystko inaczej, ale trudniej to naprawić. Czas nie zawsze działa na korzyść. Ale warto postarać się naprawić relacje- nie dowiemy się jak to będzie, jeśli nie spróbujemy. Powieść polecam zainteresowanym.

OCENA: 4/6



  Wyzwanie Polacy nie gęsi IV- kategoria 12. historia, która rozgrywa się w kilku różnych miejscach (co najmniej dwóch)


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...