"Królowa. Nieznana historia Elżbiety Bowes-Lyon"- Colin Campbell

Autorka: Colin Campbell

Wydawnictwo: Znak Literanova
Rok : 2013
Stron: 640

Opowieść o najsilniejszej monarchini od czasów Kleopatry

Fascynująca, ambitna, adorowana przez mężczyzn, skłonna do intryg.
Elżbieta, praprababka dziecka księżnej Kate i księcia Williama była niezwykłą postacią. Plotki o tym, że urodziła ją kucharka, nie przeszkodziły Elżbiecie zostać wybranką króla Anglii, Jerzego VI. Po śmierci męża, wbrew tradycji nakazującej wdowie po monarsze usunięcie się w cień, wywalczyła sobie nienaruszalną pozycję na scenie politycznej. Skomplikowane relacje łączyły ją z księżną Dianą, którą wspierała na jej drodze do małżeństwa z księciem Karolem, ale po ich rozwodzie ostro potępiła.

Ta książka to biografia (osadzona w szerokim kontekście) Królowej Matki, księżnej Yorku, która 79 lat sprawowała funkcje publiczne, zmarła w 2002 roku.

„W jej aksamitnej rękawiczce kryła się żelazna ręka.”

Jaka była? Autorka bynajmniej nie przedstawia królowej w samych superlatywach. Wskazuje, że była to kobieta zarówno pełna zalet jak i wad. Z jednej strony wytrwała, tradycyjna, z drugiej zaś kokieteryjna i ze zdolnością do spiskowania. Według autorki kreowała się na radosną, ujmującą i udało jej się stworzyć wokół siebie atmosferę życzliwości. Miała głębokie poczucie obowiązku, z drugiej zaś potrzebę uzyskania aprobaty w oczach innych. Wymagająca żona, usuwanie niewygodnych dla niej osób ze stanowisk, manifestacja niezależności-z takiego opisu wyłania się ciekawy obraz królowej Elżbiety.

Z publikacji dowiedziałam się kilka ciekawostek: m.in. o wątpliwościach wokół daty i miejsca urodzenia (w tym pochodzenia królowej Elżbiety). Prowadziła ona podwójną grę z dwoma królewskimi synami, pozostawiając sobie możliwość wyboru. W końcu wyszła za Bertiego (młodszego syna królewskiej pary). Jako pierwsza z rodziny królewskiej wyłamała się z tradycji, udzielając wywiadu prasowego, ukazując w ten sposób, że lubi rozgłos. Stworzyła też kilka innych precedensów. Mowa jest także o kryzysie abdykacyjnym Davida w 1936 roku i spekulacje na temat roli Elżbiety.

„Elżbieta stała się tym, kogo odgrywała.”

„Królowa” to studium fascynującej kobiety, bezbłędnego i utalentowanego taktyka niezależnie od pobudek, niejednoznacznej królowej, absolutnie nie wybielona biografia (wręcz przeciwnie). Wadami publikacji jest jednak zbyt dużo plotek i domysłów (a także wyczuwalna rezerwa autorki do królowej) oraz jak dla mnie przedstawienie zbyt wielkiej ilości faktów i osób z życia królowej.

OCENA: 4/6