Wydawca: Książnica
Rok: 2014
Stron: 448
Władca po zerwaniu z Rzymem podporządkowuje sobie angielski kościół, a jego wasale palą posłuszne papiestwu opactwa. W hrabstwie Castelton z płonącego klasztoru ratuje się tylko jedna osoba - nowicjuszka Alys. Przygarnia ją wiejska znachorka ciesząca się sławą czarownicy i odkrywa w dziewczynie dar, jaki niewielu posiada. Niebawem w okolicy wybucha zaraza i wieść o umiejętnościach Alys dociera do zamku. Kiedy jej kuracja przywraca zdrowie staremu lordowi, ten żąda, aby pozostała przy nim na zawsze. Tymczasem w całym kraju trwa polowanie na heretyków i czarownice…
Czarownica-
w pewnych czasach było to słowo, które mogło założyć sznur na szyję. A było to
wtedy, kiedy ludzie wyczuleni na czary, bali się zachodzących zmian.
Przedstawia to Gregory w powieści „Czarownica”, piętnastowieczną Anglię za
panowania Henryka VIII- czasy pożogi i polowań na czarownice.
Już
jednak na pierwszy rzut oka trochę się rozczarowałam, ponieważ tylko ten aspekt
historyczny (plus kilka małych ciekawostek z życia codziennego) został ukazany
w tej książce. Główną bohaterką jest zaś postać fikcyjnej (szkoda, że nie
prawdziwa) mniszki Alys. Pisarce udało
się stworzyć obraz kobiety, która
uwikłała się w sieć swojej złej woli, jak pająk w swoją pajęczynę; ukazała
jej wewnętrzną przemianę. Z czasem nie wzbudza już sympatii, gdy sprzedała
siebie, zdradziła osobę, którą kochała z wzajemnością, zawiodła.
„Nie popatrzyła na nią. Nie
powiedziała do widzenia.”
Na
początku Alys wzbudza współczucie w czytelniku: ukrywająca swoją tożsamość,
pełna strachu i smutku, poszukująca tylko spokoju i bezpieczeństwa. Potem sięga
po gorzką, potężną i ciemną moc,
odzywa się w niej głód życia ponad miarę, gniew i determinacja by być z
wybranym mężczyzną. Staje się sprytna, fałszywa i wyrachowana, chce wszystko
obrócić na swoją korzyść, na przekór swojej niskiej pozycji społecznej. Staje
się czarownicą, oskarżoną o czary, czy magia zaś zapewni jej bezpieczeństwo? I jaka będzie cena uroku, rozkazów
laleczkom, które pewne rzeczy „opacznie rozumieją”? Wmawia sobie, że pewne
rzeczy nie istnieją, pewne fakty nie miały miejsca, a inne tak, kłamie w żywe
oczy. Wpadła w czarną dziurę zła, utraciła wiarę, którą miała, złamała swoje
śluby.
Losy bohaterki mogą stanowić gorzką
przestrogę: poświęciła siebie, swoją „czystość”, by zmusić innych
do swoich decyzji, ale potem ich tylko potrzebuje, by utrzymać swoją pozycję.
Na własnej skórze doznała niestałości męskiego pożądania, została oszukana- to
kolejne kamyczki na jej drodze ku upadkowi. Dręczą ją koszmary, lęki, a nie
może powrócić do tego, co było („skończyłam
z nimi”), za bardzo chciała kontrolować swój los. Strata, które ją dręczyła
przemieniła się w realną groźbę.
Na
niekorzyść powieści według mnie przemawia trochę klimat powieści: elementy
fantastyczne, omamy i sceny pełne rozpusty. Jednak pozycja broni się ciekawą
kreacją Alys, byłej mniszki- czarownicy, niełatwej mimo wszystko do
sklasyfikowania, którą zawiodła miłość,
a magia złapała w pułapkę. Powieść „Czarownica” ma specyficzny klimat, nie każdemu się spodoba, ale warto spróbować.
OCENA:
4,5/ 6