"Nienawiść"- Mariusz Zielke

Autor: Mariusz Zielke

Wydawnictwo: Czarna owca
Cykl: Jakub Zimny (tom 4)
Rok: 2017
Stron: 384

Kuba Zimny otrzymuje propozycję napisania biografii znanego przedsiębiorcy Marka Sawickiego, twórcy korporacji biotechnologicznej Sawicki, która z małej kaszubskiej firmy przerodziła się w europejskiego giganta na rynku farmaceutycznym. Biografia ma być częścią kampanii reklamowej Sawickiego, zaprojektowanej przez słynnego Bruno Giacomo. Tymczasem w otoczeniu Sawickiego, pozornie nieskazitelnego przedsiębiorcy, dochodzi do tajemniczych zbrodni – giną skonfliktowani z nim ludzie.
Kuba Zimny podejrzewa, że został zaangażowany w projekt nieprzypadkowo.
Sprawę morderstw będzie badał nielubiany przez policyjną wierchuszkę śledczy Lenz.

Sensacyjna powieść Mariusza Zielke w prologu zaczyna się od czołówki z ciężarówką. Bo należy uważać, gdy pozna się zbyt wiele tajemnic…

20 lat później, czyli teraz, Kuba Zimny, były dziennikarz, dostaje zlecenie, by napisać książkę, która będzie częścią kampanii reklamowej spółki Marka Sawickiego. Poznaje firmę, oprowadza go piękna, młoda Magda, a sam właściciel Marek jawi się jako moralny, uczciwy geniusz. Jednak przy szukaniu o nim informacji Kuba natrafia na niejasne podejrzenia. Anikę. I wokół tego „złotego” człowieka kiedyś i teraz giną w tajemniczych okolicznościach ludzie…

„Brzmi za ładnie. Nie ma takich ludzi.”

Zielke swoją książką nie do końca mnie przekonał. Początek był najpierw ciekawy, ale chaotyczny i zbyt enigmatyczny, potem zrobiło się mało wciągająco. Tak w połowie fabuła i akcja nabrała intrygującego charakteru, z kolei otwarte zakończenie, nie wyjaśniające wszystkiego i pozostawiające domysły mnie nie satysfakcjonuje.

Podobał mi się motyw zemsty, słowa klucza, gorejącej nienawiści (tu autor bardzo dobrze zmyla tropy o kim to mowa). Wątek rozgrywek biznesowych i twardych graczy nawet nawet, ale jeszcze lepsze było sięgnięcie w przeszłość: zbrodnie sprzed lat, sabotaży. Z bohaterów ciekawym wydawał mi się komisarz Wydziału Operacji Specjalnych Lenz, który monitoruje sprawę Sawickiego.

„Oczywiście wiemy, że to nie pan.”

„Nienawiść” to męski kawał prozy sensacyjnej z dobrym motywem zemsty i nienawiści; to historia o skrzywionym umyśle i biernej postawie. Nie do końca wszystkie motywy i rozwiązania fabularne mnie przekonały, ale ukazały, że nie wszystko jest czarno-białe i jasne. 

„Co sprawia, że taki człowiek staje się mordercą?”

OCENA: 4+/ 6

"We wspólnym rytmie"- Jojo Moyes

Autorka: Jojo Moyes

Wydawnictwo: Między Słowami
Rok: 2017
Stron: 528

Dobry jeździec wie, że ma tylko jedną szansę, aby zaskarbić sobie szacunek konia. Wie też, że przez jeden wybuch gniewu może na zawsze stracić jego zaufanie. Konia można bowiem skrzywdzić tylko raz. Potem latami odbudowuje się zerwaną relację. Z ludźmi bywa podobnie…

Świat Natashy rozsypał się wraz z odejściem męża. Gniew i zraniona duma popchnęły ją do zrobienia rzeczy, których potem żałowała. Gdy człowiek traci kogoś bliskiego, nie zawsze zachowuje się rozsądnie. Natasha zamknęła się w swojej samotności, postawiła na niezależność i karierę. Kiedy decyduje się pomóc spotkanej w podejrzanych okolicznościach Sarze, nie przypuszcza, że ta „dziewczynka znikąd” odkryje przed nią życie na nowo.
Co się stanie, gdy Natasha zaryzykuje wszystko dla dziewczynki, której nawet nie zna i nie rozumie? Czego można się nauczyć od osoby, która kocha bardziej konie niż ludzi?

Głównymi bohaterkami tej powieści obyczajowej są Natasha i Sarah. Ta pierwsza to prawniczka, prawie rozwódka, której małżeństwo umierało powoli z powodu zaniedbań i braku wsparcia, pod powierzchnią niemożności donoszenia dzieci tlił się gniew do męża Maca. Sarah zaś to nastolatka, wychowywana przez dziadka, którą od tego, co przygnębiające wyzwala jazda konno na ukochanym koniu Boo. Pewnego dnia los  styka ze sobą Natashę i Sarah. Prawniczka czuje się w obowiązku pomóc dziewczynce w trudnej sytuacji, a jeden krok pociąga ze sobą kolejne, decyzje, niektóre nawet wbrew procedurom. W tym wszystkim zaskakuje ją były partner, Mac…

„Mogła po prostu wyjść.”

Moyes porusza w swojej książce życiowe, ale też niełatwe tematy (jak strata, dążenie do realizacji marzeń, ukrywanie prawdy, długi i ich konsekwencje). Ukazuje, że bycie prawdziwą rodziną, dbanie o drugą osobę, nie jest zawsze łatwe i proste. Na przykład Natasha stara się stworzyć Sarah namiastkę domu, ale nie umie z nią rozmawiać i jej pomóc. Złości ją prawie były mąż, bo gdy go potrzebowała, to go nie było, a teraz wrócił i wywraca jej życie do góry nogami. Wobec niego i innych jest cyniczna oraz ostrożna, opieka nad dziewczynką miała być innym punktem skupienia w tej napiętej sytuacji, ale rozmowy wychodzą im na opak. Wykluczenie, samotność. Z kolei Sarah lawiruje między opieką nad koniem, szkołą, rodziną zastępczą, martwi się o bliską osobę i zmaga z wysokimi opłatami za utrzymanie konia. Nie ufa dorosłym, kłamie i robi inne niemoralne rzeczy. 

„Mówiła dalej, jakby ta błaha pogawędka mogła nadać pozór normalności ich obecnemu życiu.”

Ciekawy morał niesie też ze sobą historia pewnego chłopca i reakcji Natashy- jak łatwo uwierzyć w pewne rzeczy, wmówić je sobie, błędnie zinterpretować nie wszystkie znane fakty.

„We wspólnym rytmie” to wzruszająca historia obyczajowa o pasji, determinacji i podążaniu za marzeniami; o odpowiedzialności za drugiego człowieka i o roli zaufania w rodzinie. Podobała mi się, to historia warta uwagi.

OCENA: 5+/ 6

"Jasna strona śmierci"- Aleksandra Marinina

Autorka: Aleksandra Marinina

Wydawnictwo: W.A.B
Rok: 2016
Stron: 376

Najbardziej przerażające zbrodnie popełnia się z miłości.

Dwie piękne dziewczyny zostały zamordowane, inna popełniła samobójstwo w niejasnych okolicznościach. Łączy je jedno: dobrze znały Władimira Strelnikowa, kobieciarza i imprezowicza. Tymczasem Strelnikow ma bardzo mocne alibi. Oględziny przynoszą nową informację: na ciele jednej z ofiar znaleziono srebrnego kupidyna. Kupidyn jako jedyny ...świadek!, sprawa wygląda beznadziejnie. Kamieńska musi zakasać rękawy, nie ma bowiem żadnego punktu zaczepienia - utknęła na dobre.

Akcja umieszczona jest we współczesnej Moskwie, rozgrywa się w jednym planie czasowym, a na pierwszym planie jak zwykle niezawodna Anastazja Kamieńska. Tym razem śledztwo milicyjne ma wyjaśnić zabójstwo młodej i pięknej dziewczyny, która romansowała z mężczyznami, odbiła też koleżance partnera. Za jakiś czas dochodzi do tego samobójstwo i kolejne morderstwo- czy te zgony są ze sobą powiązane? W tej sprawie wyłania się kilka hipotez, pojawiają się rozbieżności w zeznaniach świadków, Kamieńska długo nie może rozwiązać tej sprawy.

Podoba mi się lekkie pióro pisarki, łatwość budowania intrygi kryminalnej oraz ciekawych psychologicznie postaci. Mamy tutaj upokorzoną dziewczynę, która posuwa się daleko; despotę i bezceremonialnego bogacza; służalczych przyjaciół; załamaną kobietę. Wiele osób pała ślepą miłością i o wiele bardziej ślepą nienawiścią, jest pewien sekret z przeszłości, ktoś nie szanuje innych, ktoś zabija… A kim jest przyjaciel?

„Wróciła do królestwa nienawiści. Dzikiej, gwałtownej, od której drętwieją palce u rąk i dławi w gardle, ślepej i mściwej nienawiści.”

Rozwiązanie zagadki kryminalnej podobało mi się, nie było oczywiste. Pisarka ma ciekawe spostrzeżenia na temat relacji międzyludzkich i mentalności. Polecam kryminał fanom pisarki.

OCENA: 5-/ 6

"Chciwość"- Marta Guzowska

Autorka: Marta Guzowska

Cykl: Simona Brenner (tom 1)
Wydawnictwo: Burda Książki
Rok: 2016
Stron: 350

Gdy kieruje tobą żądza, jesteś zdolny do najgorszego.
Simona Brenner to świetna archeolożka, znawczyni starożytnych kultur i ceniona specjalistka w swoim fachu. Pracuje na największych wykopaliskach na całym świecie. Ma też oryginalne hobby, kradzieże dzieł sztuki. W tym też jest świetna i podobnie ceniona. Różnica tylko taka, że kto inny ceni ją za pierwszy fach, a kto inny za ten drugi. No i ci drudzy zazwyczaj lepiej płacą.
Pewnego dnia dostaje zlecenie kradzieży legendarnego złotego diademu pochodzącego ze skarbu Priama. Przyjmuje to zlecenie bez wahania. Honorarium jest warte ryzyka. Opracowuje inteligentny plan i wprowadza go w życie. Jak się okazuje nie ona jedna dostała to zlecenie.
Czy można okraść złodzieja? Ile można poświęcić, gdy kieruje tobą żądza zysku? Czy warto ufać innym?

Guzowska wykreowała ciekawą bohaterkę: z jednej strony Simone to ceniona archeolog, znająca się świetnie na dziełach sztuki. Z drugiej  … bohaterka kradnie dzieła sztuki dla prywatnych, bogatych (a jakże) kolekcjonerów. Oczywiście zajęcie po godzinach ukrywa przed innymi, ale jej eks Ivan zna jej sekret. I ma zamiar złożyć jej propozycję, ale spotyka go coś nieciekawego- zostaje porwany…

Określiłabym, że Simone to osoba pragmatyczna, bez wyrzutów sumienia w związku z kradzieżą ( „w końcu z czegoś trzeba żyć”), sprytna i pomysłowa. Ma kilka zasad złodzieja, między innymi serwować ludziom mieszankę prawdy i kłamstwa oraz unikać policji. Były partner ją irytuje (ponadto poderwał studentkę i kole w oko to Simone), ale skoro porywacze dają pewną robotę do wykonania dla bohaterki i dla motywacji przysyłają palec Ivana- to za bardzo wyboru nie ma. I tak zaczyna się wyścig z czasem, sensacyjne pościgi, bezpośrednie zagrożenie, kradzieże, ucieczki.

„Złoto ma jeszcze jedną cechę. Jeśli kto je posiada, chce mieć więcej.”

„Chciwość” to powieść sensacyjna z ciekawostkami archeologicznymi (kontekst, zasada stratygrafii). Nie brakuje tu dreszczyka emocji, chociaż fabuła nie jest do końca realna- ot taki a la Indiana Jones. Nie podobało mi się samo zakończenie. Ciekawa jest też myśl, którą wypowiada pewien bohater, że „Chciwość jest rzeczą wstrętną i grzeszną” i powiedziałabym, że chciwość gubi ludzi, starasz się zatrzeć ślady działania poza prawem i wpadasz w jej sidła. Z pewnością za jakiś czas jeszcze poczytam jakie przygody czekają Simone.

„Zawsze trzeba próbować.”

OCENA: 4+/ 6

 

Serial "Gossip Girl"

Tytuł: Gossip Girl (Plotkara)

Sezony 1-6
Rok: 2007 do 2012

gatunek: dla młodzieży

Tajemnicza Plotkara jest źródłem skandalicznego życia elity Manhattan ‘u.

Serial „Gossip girl” jest wciągający. Opowiada zarówno o grupie nastolatków (bogatych i biedniejszych, którzy są w jednej szkole dzięki stypendium) oraz ich rodzinach- rodzicach, rodzeństwu. Mnóstwo powiązań: romanse, zdrady, byłe i aktualne związki, małżeństwa, przyjaźnie, rozbite rodziny, zdrady, kłamstwa, intrygi, szantaże.

Serena: Gdzie była? Dlaczego wróciła? Przeszła metamorfozę, ale czy od przeszłości, można uciec?

Dan- czy związek z bogatą Sereną ma przyszłość. W drugim sezonie jawią się iście jak tragiczna para ze sztuki Szekspira.

Mała Jenny, siostra Dana- czy wie co oznacza bycie w paczce Blair i czy wie kim się stanie?

Blair: jedynaczka rozwiedzionych bogatych rodziców, liderka w szkole, chce mieć idealne życie, ale co ukrywa? Niesamowita intrygantka, złośliwa i mściwa, z zagmatwanym życiem uczuciowym. „Jej wersja jest zawsze lepsza.”

Chuck: syn milionera, flirciarz bez umiaru, nie przepuści żadnej dziewczynie, ale nawet jego dopadnie strzała Amora.

Nate: uroczy chłopiec, który zdradził i którego zdradzą.

„Kim jestem? To tajemnica, której nigdy nie zdradzę.”

Aktualnie oglądam sezon II. Sezon I miło wspominam. Z postaci trochę denerwuje mnie Dan, mieszane odczucia mam do Jenny po drugim sezonie. Rufus to trochę taka ciapa (ale widzę, że Lily do niego ciągnie, stara miłość nie rdzewieje- na to wygląda). Chuck jest robiony na bad boy, nie lubię go. Chyba moją najbardziej ulubiona postacią jest Blair.

A Wy oglądacie/ oglądaliście? Komu kibicujecie? Kogo nie lubicie?

OCENA: 5/ 6