"Lot motyla"- Barbara Kingsolver

Autorka: Barbara Kingsolver

Wydawca: Prószyński i S-ka
Rok: 2013
Stron: 664

Dellarobia jest młodą żoną i matką, mieszka na podupadającej farmie, ledwie wiążąc koniec z końcem. Jej życie to pasmo rozczarowań. Pewnego dnia napotyka szokujący widok: jezioro ognia pośród cichej zalesionej doliny. Okazuje się, że jest to stado motyli monarszych, które z niewiadomych przyczyn zjawiło się w wiosce pośród Appalachów. Zjawisko wywołuje wielką konsternację wśród naukowców, przywódców religijnych i dziennikarzy, wywracając życie Dellarobii i okolicznych mieszkańców do góry nogami.

Jestem ogromną miłośniczką literatury kobiecej, obyczajowej, po prostu o codzienności, miłości, gdzie często można znaleźć odpowiedzi na ważne pytania. „Lot motyla” zainteresował mnie oryginalnym opisem i piękną okładką. Jednakże treść powieści bynajmniej mnie nie zachwyciła, wręcz przeciwnie.

Największy problem tej książki? Nużąca, rozłażąca się fabuła. Główna bohaterka, Dellarobia (co za wymyślne imię) to żona farmera i matka dwójki dzieci. Większość książki stanowią jej przemyślenia o wszystkim i o niczym, chce/ zdradziła męża, boi się, że to „skasuje” jej rodzinę, narzeka, jest zmęczona nużącą codziennością, a zarazem męczy nią i irytuje czytelnika, zamiast coś zmienić. Ta kobieta po prostu nie wie, czego chce od życia. Myślałam, że z czasem fabuła rozwinie się w jakimś kierunku, ale niestety nie, ewentualnie jest to tak ukryte pod zalewem słów, kwiecistych opisów, że nie sposób tego dostrzec. Nadzieja była w motylach monarszych- ale zrobiono z nich cud na skalę ogólnokrajową i zostały przegadane przez problemy bohaterki.

Jeśli ktoś z czytelników doszukał się głębszego przesłania tej książki, to naprawdę podziwiam. Spojrzenie na świat bohaterki, jej postawa i decyzje ani mnie nie przekonywają, ani nie nauczyły niczego pożytecznego. Widzę tutaj same minusy, brnęłam kartka po kartce z wysiłkiem… Tak więc podsumowując niestety muszę odradzić potencjalnym czytelnikom poznanie tej powieści- chyba, że uwielbiacie kilkunastostronicowe przemyślenia irytujących bohaterek i pogmatwane wątki. 

„Tym razem ukazały się jej w ruchu, w locie. Na tym właśnie polegała różnica. Drzewa i parowy jawiły się jej teraz dziwnie plastycznie jako miliony drobnych punkcików, obnażonych za sprawą powietrza wypełnionego drgającym motylim światłem.”

OCENA: 3-/ 6

Wyzwanie biblioteczne