"Utopce"- Katarzyna Puzyńska

Autorka: Katarzyna Puzyńska

Wydawca: Prószyński i S-ka
Rok: 2015
Stron: 600

Cykl: Lipowo (tom 5)

Upalne lato tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego czwartego roku na zawsze pozostanie w pamięci mieszkańców odciętej od świata wsi Utopce. To wtedy ofiarą krwiożerczego wampira padły dwie osoby. Wśród przepastnej puszczy pełnej leśnych duchów łatwo jest uwierzyć w działanie sił nadprzyrodzonych. Czy gwałtowna śmierć obu ofiar naprawdę jest dziełem upiora? A może to któryś z mieszkańców wsi miał swoje powody, żeby zabić?
Trzydzieści lat później sprawę rozwikłać muszą Daniel Podgórski i kontrowersyjna Klementyna Kopp. Perturbacje w życiu prywatnym śledczych utrudniają dotarcie do prawdy. Czy uda im się odkryć tożsamość mordercy? A może tylko obudzą przyczajonego przez lata wampira i nic nie będzie już w stanie powstrzymać nadchodzącego zła?

Witajcie w Utopcach, za którymi nie było już nic. Przycupnęły na końcu świata… Wieś tak mała, że mieszkańcy są właściwie na siebie skazani. Na zapomnianej polanie i skrzypiących drewnianych domach łatwo uwierzyć w klątwę potępionej duszy.

Puzyńska prowadzi akcję dwutorowo: przedstawia co działo się w Utopcach w 1984 roku, kiedy to przy budowie altany Wojtek Czajkowski wraz z kolegami znajduje pochowane szczątki- kości, które okrzyknięto… wampirem. To zapoczątkowało pewne wydarzenia, wracają dawne zatargi, obudzone zostało zło, a pewnego dnia Wojtek i jego ojciec Tadeusz znikają bez śladu. Zostały po nich tylko zakrwawione ubrania i ślady kłów „wampira” koło altany. Co się stało?

W teraźniejszości: Podgórski zaręczył się z Weroniką, jednak przybycie trudnej w charakterze teściowej oraz wymagająca nadgodzin praca w policji sprawiają, że nie czuje się do końca komfortowo. Poza tym jego dawna była, Emilia, także pracuje z nim przy obecnej sprawie. A co to za sprawa? Komendant policji prosi ich o wyjaśnienie, co stało się z jego ojcem i bratem ponad trzydzieści lat temu, chce w końcu zamknąć ten etap, dowiedzieć się kto zabił jego rodzinę i gdzie ukrył ciała. Chce mieć grób, który będzie odwiedzał, jak inni. Policja wtedy i teraz nie ma żadnych poważnych podejrzanych, jeśli są, to pasują tylko do jednej z ofiar, a do drugiej już nie. Kto wie więcej, niż mówi policji?

„Za każdym przestępstwem stoi człowiek. Nie ma czarownic. Nie ma wampirów. Są tylko ludzie.”

W to wierzy Klementyna Kopp, która od razu lubi przechodzić do rzeczy, nie bawić się w bzdety, nie przejmować się innymi. Jednak i ona, ma swoje demony- bolesna tęsknota za Teresą sprawia, że Kopp pogrążyła się w szaleństwie, przeszła na drugą stronę lustra, a ktoś może chcieć to wykorzystać…

„Szczegóły. Rozwiązanie wielu śledztw tkwiło właśnie w szczegółach.”

Bohaterowie są wiarygodni psychologicznie, nie tylko śledzimy ich działania, ale i myśli. Pisarka zadbała o to, by czytelnicy mogli poznać najważniejsze fakty z ich życia, problemy, emocje- takie jak bolesne sprawy rodzinne, obwinianie, podsycanie nienawiści, uraza skrywana pod maską przyjaźni, sekrety, romanse, potrzeba potwierdzenia swojej atencji, przemoc, utrzymywanie pozorów i wiele innych.

Tym razem zapraszam do Utopców, gdzie „będziemy ścigać wampira”, do wsi, gdzie wszystko jest złowieszcze i posępne, gdzie kolektywna nienawiść i zabobony są bardzo silne. Zagadka kryminalna odsłaniana dwutorowo, kontrast przeszłość i teraźniejszość obnaża kłamstwa bohaterów, to wszystko sprawia, że czytelnik nie może się oderwać od lektury. 

OCENA: 6-/ 6

Wyzwanie biblioteczne 2016

 
Wyzwanie Polacy nie gęsi IV- kategoria 25. wieś