Wydawnictwo: Filia
Rok: 2017
Stron: 328
Cykl: Róża Krull na tropie (tom 1)
Autorka powieści kryminalnych, Róża
Krull, otrzymuje zaproszenie na zjazd pisarzy, odbywający się we dworku pod
Krakowem. Już pierwszego dnia jej koleżanka po piórze zostaje otruta. Wszystko
wskazuje na to, że morderca, który zostawił na miejscu zbrodni czarną różę,
wciela w życie fabułę jednej z powieści Krull. A inni zaproszeni pisarze wcale
nie są tak niewinni, jak się wydaje...
Pisarka rozpoczyna prywatne śledztwo. Pomagają jej w tym zakochany w gotowaniu specjalista od public relations, zafascynowany kryminałami boy hotelowy oraz trzy szalone blogerki. Czy detektywi-amatorzy okażą się skuteczniejsi od policji?
Do trzech razy śmierć to pierwsza część nowej serii komedii kryminalnych, zatytułowanej „Róża Krull na tropie”.
Pisarka rozpoczyna prywatne śledztwo. Pomagają jej w tym zakochany w gotowaniu specjalista od public relations, zafascynowany kryminałami boy hotelowy oraz trzy szalone blogerki. Czy detektywi-amatorzy okażą się skuteczniejsi od policji?
Do trzech razy śmierć to pierwsza część nowej serii komedii kryminalnych, zatytułowanej „Róża Krull na tropie”.
Do
pomysłu zjazdu pisarek Róża Krull nie podeszła zbyt entuzjastycznie. „To jakieś śmiertelne nudziarstwo.” No
cóż, zmieniająca co chwilę fryzurę i ekscentryczna bohaterka miała trochę
racji: było śmiertelnie na spotkaniu, ale bynajmniej nie nudnie.
Towarzystwo
we dworku wokół bagien jest bardzo
oryginalne. Oprócz Róży pojawiły się inne pisarki: a to jedna rozprawia o
miłości, a to jedna ma szaleńcze pomysły i przystojnego męża, były także
blogerki. Na powitalnej kolacji zaś zdarzyło się morderstwo. Zaznaczę pierwsze morderstwo. Na
stoliku obok ofiary leży czarna róża, która po pierwsze łączy się z twórczością
Róży Krull, po drugie nawiązuje do pewnego tajemniczego zniknięcia przez laty.
„- Mam swój tajny plan.
- O nie! Tylko nie plan.”
Tak,
tak, Róża ma plan- najpierw rozmawia z blogerkami, potem pomaga jej młody
chłopak z dworku, prowadzi własne śledztwo, licząc, że w prywatnej rozmowie
usłyszy coś przydatnego. Ciekawe jest spojrzenie autora tej książki na światek
pisarzy- który może być mroczny, „to wielkie stado żmij”, panuje hipokryzja,
jest to spojrzenie krytyczne pod żartobliwą fabułą.
„Do
trzech razy śmierć” to komedia kryminalna ukazująca, że wśród pisarzy i ich
twórczości jest sporo emocji i gwałtownych uczuć, kłamstw i sekretów. Seria
kryminalna z Różą Krull zapowiada się po tym I tomie obiecująco, na pewno
sięgnę po kolejne jej przygody. Chociaż kolejnym razem liczę na większy humor.
„Zanika to liczba pisarzy
pozostających tu przy życiu.”
OCENA”
5-/ 6
Książkę czytałam i bardzo pozytywnie ją wspominam.
OdpowiedzUsuńJa już nie mogę się doczekać kolejnego tomu, którego premiera już się zbliża :)
OdpowiedzUsuńTa przygoda czytelnicza jeszcze przede mną, ale na liście czytelniczej już od dawna jest. :)
OdpowiedzUsuńBookendorfina
Zabawna, choć nie aż tak jak się spodziewałam. Niemniej jednak humor autora bardzo lubię. A czytanie wpisów na jego FP to lektura obowiązkowa. Zawsze poprawiają humor. :D
OdpowiedzUsuńKsiążek pana Alka jeszcze nie czytałam, ale słyszałam o nich dość sporo :)
OdpowiedzUsuń