Wydawca: Prószyński
Rok: 2011
Stron: 352
"Każda rodzina
ma swoją historię. Najpiękniejsze jest to, że te historie są nakreślone
na piasku, nie wykute w granicie. To cudowne – ponieważ możemy je
zmieniać. Możemy uwolnić się od kłamstw i spojrzeć w oczy prawdzie. I
żyć dalej."
UWAGA SPOILERY!!
Hm..
Faktycznie styl trochę podobny do pisania J. Picoult, ale niestety to jeszcze nie to.
Książka jak dla mnie "nierówna", lepiej czytało mi się historię Mai niż Rebeki (narracja jest prowadzona raz przez jedną, raz przed drugą siostrę). Zakończenie świetne :)
Zaginięcie Mai po katastrofie wyzwala w jej rodzinie (starszej siostrze i mężu) zdarzenia, które pewnie nigdy nie miałaby miejsca.
Obydwoje zagubieni, dręczeni żalem, pragnieniem drugiej szansy, żałobą, powoli zbliżają się do siebie. Wspólna strata i trudna praca przy ratowaniu innych ludzi sprawiają, że stają się sobie bardzo bliscy. W Rebece wyzwalają się uczucia, których nigdy by w sobie nie podejrzewała: miłość do szwagra i pragnienie własnego dziecka. Adam zdradza jej tajemnicę Mai z dzieciństwa, o której siostra jej nie wiedziała. Ta natomiast opowiada mu prawdę o tragicznej śmierci jej rodziców, jej roli. Nie wie, że Maya ma też swoje sekrety dotyczące tamtego okresu...
Ona tymczasem trafia do zamkniętego, odludnego miejsca, do młodej dziewczyny w ciąży i jej chłopaka. Za wszelką cenę próbuje powrócić, jednak jest to niemożliwe. Simone po pewnym czasie zwraca się do niej z pewną prośbą, którą Maja interpretuje błędnie, a która naprawdę wynika z tajemnic mieszkańców. Ze zbrodni, z miłości i nienawiści. Podczas jednej z rozmów Maya, gdy dziewczyna obwinia się o śmierć matki przy porodzie, Maya opowiada jej o swoich tajemnicach. O zabójcy Zedzie, co z nią jego łączyło i aborcji.
Adam i Rebeka przechodzą prawie wszystkie etapy żałoby po stracie Mai: zaprzeczenie, gniew, negocjacje, depresja, histeryczny śmiech. Gdy powoli dochodzą do akceptacji jeden telefon znowu wstrząsa ich światem. Maya się odnajduje cała i zdrowa. Powraca do nich, ale wszystko jest inaczej. Poznanie Simone, bycie bez bliskich na odludziu zmieniło ja, stała się odważna, wie czego chce. Gdy przedstawia swoje plany siostrze i mężu, ci są na nie. Próbują wtłoczyć ją w jej poprzednią rolę. Jednak to się nie udaje...
"Kłamstwa" to umiejętnie opowiedziana historia o sekretach w rodzinie, o "gigantycznych słoniach" niedomówieniach, które tkwią między bliskimi. Zakończenie jest tu pewnego rodzaju "oczyszczeniem", bohaterowie uwolnieni od kłamstw, patrzą w oczy prawdzie. I żyją dalej.
Dla kogo: dla pań, literatura kobieca
Faktycznie styl trochę podobny do pisania J. Picoult, ale niestety to jeszcze nie to.
Książka jak dla mnie "nierówna", lepiej czytało mi się historię Mai niż Rebeki (narracja jest prowadzona raz przez jedną, raz przed drugą siostrę). Zakończenie świetne :)
Zaginięcie Mai po katastrofie wyzwala w jej rodzinie (starszej siostrze i mężu) zdarzenia, które pewnie nigdy nie miałaby miejsca.
Obydwoje zagubieni, dręczeni żalem, pragnieniem drugiej szansy, żałobą, powoli zbliżają się do siebie. Wspólna strata i trudna praca przy ratowaniu innych ludzi sprawiają, że stają się sobie bardzo bliscy. W Rebece wyzwalają się uczucia, których nigdy by w sobie nie podejrzewała: miłość do szwagra i pragnienie własnego dziecka. Adam zdradza jej tajemnicę Mai z dzieciństwa, o której siostra jej nie wiedziała. Ta natomiast opowiada mu prawdę o tragicznej śmierci jej rodziców, jej roli. Nie wie, że Maya ma też swoje sekrety dotyczące tamtego okresu...
Ona tymczasem trafia do zamkniętego, odludnego miejsca, do młodej dziewczyny w ciąży i jej chłopaka. Za wszelką cenę próbuje powrócić, jednak jest to niemożliwe. Simone po pewnym czasie zwraca się do niej z pewną prośbą, którą Maja interpretuje błędnie, a która naprawdę wynika z tajemnic mieszkańców. Ze zbrodni, z miłości i nienawiści. Podczas jednej z rozmów Maya, gdy dziewczyna obwinia się o śmierć matki przy porodzie, Maya opowiada jej o swoich tajemnicach. O zabójcy Zedzie, co z nią jego łączyło i aborcji.
Adam i Rebeka przechodzą prawie wszystkie etapy żałoby po stracie Mai: zaprzeczenie, gniew, negocjacje, depresja, histeryczny śmiech. Gdy powoli dochodzą do akceptacji jeden telefon znowu wstrząsa ich światem. Maya się odnajduje cała i zdrowa. Powraca do nich, ale wszystko jest inaczej. Poznanie Simone, bycie bez bliskich na odludziu zmieniło ja, stała się odważna, wie czego chce. Gdy przedstawia swoje plany siostrze i mężu, ci są na nie. Próbują wtłoczyć ją w jej poprzednią rolę. Jednak to się nie udaje...
"Kłamstwa" to umiejętnie opowiedziana historia o sekretach w rodzinie, o "gigantycznych słoniach" niedomówieniach, które tkwią między bliskimi. Zakończenie jest tu pewnego rodzaju "oczyszczeniem", bohaterowie uwolnieni od kłamstw, patrzą w oczy prawdzie. I żyją dalej.
Dla kogo: dla pań, literatura kobieca
Ocena: 4,9/6
Polecam inne pozycje Chamberlain, wszystkie są niesamowite.
OdpowiedzUsuń