"Fartowny pech"- Olga Rudnicka

Autorka: Olga Rudnicka

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2014
Stron: 304

Posterunkowy Nadziany ma pecha. Po serii niefortunnych zdarzeń postanawia dobrowolnie przenieść się na niewielką placówkę, gdzie nikt go nie zna i może wszystko zacząć od nowa. Na miejscu spotyka kolegę ze szkoły policyjnej, Dzianego, który po wlepieniu mandatu żonie komendanta i pobiciu przez dwunastoletnią dziewczynkę dochodzi do wniosku, że praca w policji nie jest dla niego i zostaje prywatnym detektywem. Pomaga mu brat, Gianni, który właśnie wrócił do Polski i jest specjalistą od trudnych przypadków, a jego klientela jest dość specyficzna. Gianni pracuje bowiem dla bossów przestępczego półświatka. Pierwszym klientem Dzianego zostaje jeden z nich, niejaki Padlina, który dla odmiany zamiast płatnego zabójcy potrzebuje prywatnego detektywa, bo najpierw musi się dowiedzieć, kogo ma zabić.
Nic jednak nie toczy się tak jak powinno. Dziany zostaje postrzelony przez Nadzianego w stopę, oczywiście przypadkiem; Gianni, mimo postanowienia że będzie uczciwym człowiekiem, musi przyjąć kolejne zlecenie, a Padlina wywołuje wojnę gangów, przekonany, że konkurencja zaatakowała jego człowieka.

Wyjątkowo początek tej komedii kryminalnej nasunął mi obawy, że ten tytuł będzie nieudany. Jednakże na szczęście akcja za chwilę się ożywiła i nabrała rumieńców, bohaterowie zyskali charaktery.

A co chodzi? Nadziany Filip, policjant, aby uciec od pecha, zmienić swoje życie, znaleźć miejsce bez mszczących się na nim kobiet, bez psujących się urządzeń elektrycznych i złośliwych znajomych, zamieszkuje na wsi, w domku otrzymanym w spadku. Ale czy tam będzie lepiej? Z kolei Dziany Krystian, były policjant, którego zawodowa kariera stanęła w miejscu, odchodzi z roboty i otwiera biuro detektywistyczne. Traf chciał, że w tym samym czasie do Polski wraca jego starszy brat, Gianni, który pracuje dla przestępczego światka i ma na naszym podwórku robotę do wykonania. Wciąga w nią swojego brata, oczywiście nie zdradzając mu wszystkiego…

Muszę przyznać, że z początku określanie jednego bohatera zarówno nazwiskiem, jak i imieniem oraz ksywkami sprawiało, że nie wiedziałam o kim mowa, ale da się to zapamiętać z czasem. Plusem tej pozycji są obdarzeni wyrazistymi, czasami przejaskrawionymi cechami nietuzinkowi bohaterowie: Filip ma ciągle takiego pecha, że to chyba przesada (a może i nie?), Gianni to twardy zawodnik w szarej strefie, jednakże z własnym kodeksem moralnym; Dziany to nieprzystosowany do życia na wsi pseudopisarz, który chce zrobić na kimś wrażenie. Pojawiają się jeszcze na stronach gangsterzy- bossowie i ich podwładni (używający wulgaryzmów, co do tego mam mieszane odczucia, z jednej strony to nadaje koloryt, ale bez przesady), plotkująca pani na poczcie, poczciwy, ale wiecznie pijany Robcio.

Podsumowując: nudzić się przy czytaniu nie będziecie. Raczej nawet dobrze bawić przy czytaniu tej zwariowanej komedii pomyłek ze światka przestępczego- gangsterzy w krzywym zwierciadle, pechowy policjant, nieporadny detektyw, raz pech, raz fart. Bo co jest pechem, a co fartem, to łatwo stracić rozeznanie.

„Życie we Włoszech było takie proste. I tamtejsza mafia jakaś taka normalna.”

OCENA: 5-/6