Arthur Conan Doyle: "Księga wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa"

Autor: Arthur Conan Doyle

Wydawnictwo: Rea
Rok: 2010
Stron: 1108

„Księga wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa” to zbiór wszystkich opowiadań i nowel o zagadkach kryminalnych, które rozwiązywał ten sławny na całym świecie detektyw. To uczta literacka dla sympatyków klasycznych kryminałów. W większości z opowiadań narratorem jest doktor John Watson, czasami głos też zabiera sam Holmes.

Zbiór ten zaczyna tytuł „Studium w Szkarłacie”, kiedy Watson poznaje Holmesa i razem wynajmują mieszkanie na Baker Street. Doktora zdumiewa jego współlokator- u którego dedukcja i obserwacja idą w parze,  ma zdolności analityczne i niezwykły charakter- to zarazem leń i energiczny człowiek, studiuje zbrodnie i łowi przestępców. Jego ostry jak brzytwa umysł tępi się od bezczynności, ale jak złapie ślad zbrodni, to jest jak skuteczny pies gończy z błyskiem w oku. Holmes stawia hipotezy, które wyjaśniają wszystkie fakty, uważa, że poszlaki mogą być mylące. A Watson pełni skromną, a zarazem ważną funkcję: kronikarza, przyjaciela, pomocnika, stymulanta umysłu geniusza.

„Tak bardzo zbliżyłeś wykrywanie przestępstw do nauk ścisłych, jak chyba jeszcze nikt przed tobą.”

„Uważam, że Holmes jest najdoskonalszą maszyną do obserwacji i dedukcji, jaką widział ten świat, a miłostki skomplikowałyby jego życie i pracę.”

Trudno z tego zbioru wybrać mi najbardziej ulubione opowiadania, ale myślę, że będą to: „Błękitny diadem”, „Buczyna”, „Skandal w Bohemii”, „Liga Rudzielców”, „Przedsiębiorca budowlany z Norwood.”, „Tańczące sylwetki”. Historie i zagadki są i komiczne i tragiczne, osobliwe i dziwne. Żadna nie jest zwyczajna.

„Moim zadaniem jest wiedzieć.”

„Zbrodnia jest powszechna. Logika jest rzadka.”

W większości detektyw ponosi sukces- odkrywa prawdę, czasami szybko, czasami błądzi jak np. w opowiadaniu pt. „Żółta twarz.” Podejmuje wyzwanie, aby pokonać geniusza zbrodni profesora Moriarty. W „Drugiej Plamie” stwierdza, że wiedział, „że nie ma go gdzie indziej.” Holmes patrzy i widzi, dostrzega „oczywistości”, które nikt inny nie dostrzega, ale zarazem przestrzega przed wyciąganiem wniosków, zanim się pozna wszystkie fakty. W „niezwykłych wydarzeniach na moście Thor” Holmes mówi do Watsona:

„Gdy tylko zmienisz punkt widzenia na daną sprawę, ten jeden dowód, który do tej pory wydawał się niepodważalny, może okazać się kluczem do poznania prawdy.”

„Gram tę grę dla samej gry.”

Fizycznie piękne, ale ciężkie wydanie- ponad 1000 stron to nie bagatela.

OCENA: 5+/ 6