"Dom na skraju nocy"- Catherine Banner

Autorka: Catherine Banner

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2016
Stron: 536

Porywająca saga rodzinna. Cztery pokolenia, miłość i tajemnice, których świadkiem jest tylko urzekająca mała wyspa.

Lekarz Amedeo Esposito, podrzutek z Florencji, przyjeżdża na Castellamare w poszukiwaniu pracy. Nieoczekiwanie znajduje tam przyjaciół, dom, rodzinę i swoje miejsce na ziemi, gdzie czas odmierza coroczna procesja Świętej Agaty, patronki wyspy.
Amadeo otwiera bar w Domu na Skraju Nocy. Choć miejscowi uważają ten budynek za przeklęty, właśnie to miejsce stanie się sercem wyspy. Tutaj urodzi się czwórka dzieci Amadea i Piny, a później ich wnucząt i prawnucząt.
Castellamare wraz z czterema pokoleniami energicznych Espositów żegluje przez burzliwe stulecie, poddając się zmianom niesionym przez wojnę, recesję i… turystów. Zmieniają się reżimy, wychodzą na jaw zdrady, zawiązują się nieoczekiwane przyjaźnie, a Dom na Skraju Nocy trwa niezmiennie pośród szumu morza.

W pierwszej części poznajemy „zbieracza opowieści” Amedea, który jako jedyny doktor na wyspie zostaje wezwany do porodu żony hrabiego. Czytelnik poznaje też jego przeszłość: podrzutka i sieroty, przyjazd na odciętą od świata wyspę, uwikłanie w romans z mężatką, ślub z Piną i zamieszkanie w Domu na Skraju Nocy. Amedeo pokochał wyspę, swój dom, ale to też miejsce ciasne, czasami pełne podłości, sekrety i tajemnice długo tutaj nie pozostają ukryte, o skandalach wie każdy.

Podobała mi się determinacja bohaterów, by prowadzić własny bar, biznes; ulubioną bohaterką została Marie-Grazie. Od dziecka była chorowita i trochę niepełnosprawna (w przeciwieństwie do swoich braci), była „życiem, które mogło nigdy nie zostać przeżyte”. Kibicowałam jej w romansie z angielskim lotnikiem, nawet wtedy kiedy ten musiał odejść.

Ta saga rodzinna oprócz tego porusza wiele innych tematów jak: strata synów na wojnie, brak aklimatyzacji w rodzinnym mieście po wstrząsającej wojnie (rozdział pt. Miasto Umarłych); to opowieść o przyjaźni, miłości, więzach rodzinnych, sąsiedzkiej pomocy. To historia o bolesnych rozstaniach, ale i też wzruszających powrotach. Część „Dwaj bracia” ukazuje skomplikowaną braterską więź, szukanie przestrzeni dla siebie.

Reasumując „Dom na Skraju Nocy” opowiada wartką historię rodziny i wyspy, w życiu której zachodzą zmiany, a jej członkowie, chociaż już nigdy nie będą tacy sami, odchodzą, ale też pozostają razem. Lektura wielowątkowa, dla fanów sag rodzinnych i małych społeczności, warta uwagi.

„Lena miała wracać już zawsze, przemierzać te same ścieżki, którymi kroczył jej pradziadek Amedeo…, znajda, założyciel, osuszacz bagien, uzdrowiciel, zaprzysięgły obrońca tego miejsca.”

OCENA: 5/6