"Dama nie kłamie"- Juliana Gray

Autorka: Juliana Gray

Wydawca: Prószyński i S-ka
Rok: 2012
Stron: 504

Lady Alexandra Morley, pociągająca wdowa, postanawia uciec przed wierzycielami do Włoch i tam znaleźć sposób, by uporać się z finansowymi kłopotami. Przeszkadza jej w tym przypadkowo spotkany wysoki, barczysty i błyskotliwy Phineas „Finn” Burke, atrakcyjny wynalazca o szokującej przeszłości. Alexandra traci nadzieję, że kiedyś uda jej się osiągnąć to, czego potrzebuje… aż do ich pierwszego pocałunku.
Finn zawsze był odporny na damskie wdzięki i skupiony wyłącznie na udoskonaleniu swojego silnika do „bezkonnego powozu”, który teraz pragnie przedstawić na wystawie w Rzymie. Nigdy nie sądził, że spotka kobietę, taką jak Alexandra – równie upartą jak urodziwą. Finn pragnie pojąć Alexandrę za żonę, ale musi ją najpierw przekonać, że ich miłość jest jedyną wartością, która się liczy.

„Dama nie kłamie” to lekki romans historyczny, przewidywalny, ale też relaksujący. Alexandra to ciekawska i spostrzegawcza wdowa, bynajmniej nie zahukana w obecności mężczyzn, a wysoki Finn do tej pory nie angażował się w związki z kobietami.

Niestety autorka nie zachowała do końca stylu dawnych lat, szczególnie widoczne jest to w warstwie językowej, gdy bohaterowie wypowiadają słowa nazbyt współczesne. Aczkolwiek są nakreślone maniery dawnych lat, konwenanse np. nie wypada zarzucać damie kłamstwa. Także pojawia się wątek bezkonnego pojazdu, z silnikiem elektrycznych- co jest ewenementem w tamtym czasach.

Początek książki podobał mi się znacznie bardziej niż jej środek: na początku jest zabawnie, gdy bohaterowie muszą pokonywać przeciwności losu, raczą się kąśliwymi uwagami, pada pewien zakład: kto wytrzyma w ustronnym miejscu z dala od uroków życia towarzyskiego. Potem jest sporo scen miłosnych, fizycznego pożądania.

Na ten tytuł mogą zwrócić uwagę fanki romansów historycznych, chociaż to pozycja raczej przeciętna.

OCENA: 4-/ 6

Wyzwanie biblioteczne