"Kobiety z ulicy Grodzkiej. Matylda"- Lucyna Olejniczak

Autorka: Lucyna Olejniczak

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Cykl: Kobiety z ulicy Grodzkiej (tom3)
Rok: 2016
Stron: 368

Losy potomków krakowskiego aptekarza Franciszka Bernata, a zwłaszcza silnych kobiet, które nie boją się klątwy rodzinnej.
Lata 30. dwudziestego wieku. Matylda Borucka, córka Wiktorii Bernat, nie chce kontynuować rodzinnej tradycji. Pragnie zostać aktorką, nie interesuje jej apteka. Tragiczny wypadek matki sprawia, że dziewczyna dowiaduje się, iż nie jest córką mężczyzny, którego dotąd uważała za ojca. Antoni Borucki opowiada jej dramatyczną historię pierwszej miłości i brzemiennej w skutkach podróży młodej Wiktorii do Paryża.
Matylda postanawia iść własną drogą i zrealizować swoje marzenia. A wtedy pojawia się ktoś, kto zapewnia, że pomoże jej zrobić karierę w filmie..

Ten trzeci tom cyklu Kobiety z Ulicy Grodzkiej, przy nieznajomości poprzednich, czytało się nadzwyczaj dobrze. Pisarka ma zarazem lekki styl, że ta historia rodzinna jest barwna, ciekawi i miejscami wzrusza.

Matylda zrezygnowała ze studiów na rzecz aktorstwa, tym samym odcinając się od rodzinnej tradycji- aptekarstwa. „To są twoje marzenia. Pozwól mi spełniać moje.”

Pewnego dnia występuje na scenie Teatru Słowackiego, ale ten dzień sukcesu i radości, jest zarazem dniem tragedii: matka Matyldy ulega wypadkowi, a przed samą bohaterką zostaje odkryta pewna rodzinna tajemnica…

To powieść mówi o żalu, stracie, trudnej przeszłości, nieumiejętności okazywania uczuć, o tym, że pewnego dnia, może być na coś za późno. O tym, że trzeba pogodzić się z życiem, załatwić pewne sprawy. Ukazuje wartość empatii i pomocy innym, a także ciemną stronę natury ludzkiej: wykorzystywaniu marzeń i naiwności innych.

„Matylda” zachęciła mnie zarówno do poznania poprzednich tomów, jak i sięgnięcia po kolejny, bo otwarte zakończenie sugeruje kolejny tom. A do poznania tego cyklu zachęcam sympatyków sag i powieści obyczajowych.

OCENA: 5+/ 6