serial "Biała Księżniczka"

Tytuł: White Princess

Rok: 2017
gatunek: dramat historyczny

"Biała księżniczka" to ośmioodcinkowy serial telewizji Starz, który jest kolejną ekranizacją powieści historycznej Philippy Gregory (tuż po „Białej Królowej”). Koncentruje się on na losach księżniczki Elżbiety, która była żoną pierwszego Tudora na tronie Anglii i matką Henryka VIII.

Elżbieta w 1485 roku niechętnie zostaje żoną króla Henryka, wroga (który wygrał koronę na polu bitwy, pokonując jej wuja i kochanka Ryszarda). Ten sojusz jest po to, by zakończyć tzw. Wojnę Dwóch Róż toczącą się między rodami Lancastrów i Yorków. Ich relacje początkowo oscylują wokół nienawiści, niechęci, manipulacji. Lizzie jest rozdarta wobec lojalnością wobec dwóch  rodów, co wraz z kolejnymi odcinkami coraz bardziej widać. Jej matka Elżbieta knuje intrygi, szuka sojuszy przeciwko Tudorom (jak dla mnie jest mistrzynią sekretnych liścików) oraz operuje magią, oczekując na powrót „zaginionego” syna Edwarda. 

Na uwagę zasługuje też postać bezwzględnej Lady Małgorzaty (Królowej Matki), z wyglądu mniszki- cierpiętnicy, ale też skorej do intryg i poświęceń, by ukochany syn Henryk był i pozostał królem. Sam król to trochę taka marionetka, w rękach matki, nawet Elżbiety, przestraszony, nie wie już potem komu ufać. Nawet Lizzie ulega przemianie, szczególnie widać to w finałowych odcinku (od skrytej i cierpliwej do władzę utrzymuje się siłą).

 

„Biała księżniczka” to bardzo udany serial historyczny o walkach o wpływach i władzę, zdobyciu i utrzymaniu jej siłą, braku wyborów co do swoich losów- mówią ci, kim masz być i sam nie możesz o tym zdecydować. Pokazuje, że władza wiele kosztuje. Powraca także tutaj wątek klątwy, w dramatycznych okolicznościach.  Wzrok widzą przykuwają również scenografia oraz kostiumy, zamki robią wrażenie.

OCENA: 6-/ 6