"Barbara i król"- Renata Czarnecka

Autor: Renata Czarnecka

Wydawca: Książnica
Rok: 2013
Stron: 350

Historia Barbary Giżanki, pięknej mieszczki, która miała być jedynie narzędziem w rękach ambitnego rodu Mniszchów, a stała się ostatnią miłością króla Zygmunta Augusta. Jest schyłek 1570 roku. Niemal od dwudziestu lat Zygmunt August opłakuje Barbarę Radziwiłłównę. Jej przedwczesna śmierć, kolejne nieudane małżeństwo — tym razem z Katarzyną Habsburżanką — i brak następcy tronu powodują, że starzejący się król utracił już nadzieję na odmianę losu. Niespodziewanie na jego drodze staje kobieta łudząco podobna do zmarłej Radziwiłłówny. Barbara Giżanka, kupiecka córka, sprawia, że król odzyskuje wolę życia i ponownie zaczyna marzyć o szczęściu. Ale piękna kupcówna nie dzieli z królem jedynie łoża. Jej wpływ na króla jest coraz większy, co wzbudza nienawiść dworzan i szlachty. Jak długo Barbarze uda się wieść dostatnie życie na dworze i zachować miłość króla…?

Tematem powieści Renaty Czarneckiej jest romans pięknej mieszczki Barbary Giżanki i polskiego króla Zygmunta Augusta. Czytelnik zostaje przeniesiony do roku 1570, na warszawski zamek. Schorowany, stary król bardzo tęskni za swoją zmarłą żoną, podczas gdy obecna jego żona, Katarzyna, żyje na obczyźnie. W zamku mieszka również Zuzanna Orłowska, która wiedzie życie księżny, a to za sprawą bycia królewską metresą. Rywalizuje ona o względy u króla, z rodziną Mniszchów- szczególnie z pokojowcem Mikołajem. To właśnie on „podsunął” królowi Barbarę Giżankę jako kochanicę, posuwając się przy tym do manipulacji i intryg, został jej protektorem. O ona tak podobna do zmarłej żony wywołuje w królu pragnienia, w tym i życia, daje nadzieję na przedłużenie dynastii. Mamy też zarysowany konflikt króla z siostrą Anną Jagielonką, która żyje jako mniszka, w dewocji, nie popierając rozpusty króla, jest mur lodu między nimi.

Moje mieszane odczucia wywołała postać Barbary. Nie kochała króla, ale dobrze odnajdywała się w bogactwie, którym ją obsypywał. Dała się uwieść innemu mężczyźnie, rodząc córkę, której ojcostwo stało pod znakiem zapytania- bo wielu nie wierzyło, że to dziecko króla. Niewinna, zarazem wyrachowana, naiwna, ale znająca sytuację i wykorzystująca ją. Wywierając wpływ na króla, pozbyła się rywalki Zuzanny, bo obie nie mogły władać sercem króla jednocześnie. Dała królowi całą siebie, oprócz serca. Pogardzana bohaterka skandalu- wyrazista jednak postać, tak jak i pozostałe. Sympatię zbudzi na pewno postać króla, który złamany cierpieniem fizycznych i psychicznym, świadomy przemijania każdej chwili, stara się zaczerpnąć ostatni łyk szczęścia, szukając zapomnienia w ramionach młodej Barbary.

Czarnecka napisała lekkim piórem interesującą powieść historyczną. Nakreśliła wydarzenia z ostatnich lat życia króla, oddała atmosferę zawirowań na dworze: zazdrości, knowań interesownych dworzan, szczypty magii. Przedstawiła świat aranżowanych małżeństw, pozycję kobiet, na których zwykle rodzina chciała zbić interes. „Barbara i król” to lektura dla miłośników historii z wątkiem romansu, miłości i intryg dworskich, o tych co dla fortuny lub chwil szczęścia gotowi byli na wiele. Jednak książka nie trafi do moich ulubionych (tak jak niektóre autorstwa Philippy Gregory, które mnie zachwyciły), a to za sprawą w sumie jednostajnej fabuły w środku powieści. Ale zakończenie jest ciekawe: bo jak może skończyć się ta historia miłości- układu, w otoczeniu ludzi, którzy widzą szansę dla własnej kariery i bogactwa?

OCENA: 5/ 6

Wyzwanie Biblioteczne