"Jesteś tylko mój"- Joanna Sykat

 Autor: Joanna Sykat

Wydawca: Replika
Rok: 2013
Stron: 220

 Czuła kochanka i zdradzana żona.
Dwie kobiety, dwie matki, dwie historie.
I jeden mężczyzna, który łączy i dzieli.
Natasza poznała Krzysztofa na kursie rumby. Początkowo mężczyzna jest dla niej tylko partnerem do tańca i przyjacielem. Kiedy wreszcie kobieta zdaje sobie sprawę z tego, że mogłoby ich łączyć coś znacznie więcej, ten zaczyna układać sobie życie z inną.
Po długim czasie Natasza i Krzysztof spotykają się ponownie, a tłumione przed laty uczucie wybucha ze zdwojoną siłą. Jest tylko jedno „ale”: Krzysztof zdążył już założyć rodzinę: ma żonę i syna, którego bardzo kocha. Mężczyzna postanawia jednak podzielić swoje życie – i serce – na pół. Natasza w końcu godzi się na bycie „tą drugą”. Ani ona, ani Krzysztof nie domyślają się jednak, że jego żona wie o wszystkim. Czy Renata będzie w stanie nadal żyć z okłamującym ją mężczyzną dla dobra synka? Pewnego wieczoru na spotkaniu autorskim Nataszy, która opisała historię swojej wielkiej miłości w najnowszej książce, zjawia się Renata i wręcza pisarce tajemniczy żółty zeszyt. Opowieść, którą Natasza w nim znajdzie, zupełnie zmieni życie jej samej i małego Jasia…

Joanna Sykat przedstawiła nietypową historię trójkąta miłosnego. Temat zdrady, nieszczęśliwej miłości jest dość powszechny, ale pisarka w tej powieści nie oferuje sztampowych rozwiązań. A jakie? Poczytajcie:

Impulsywna Natasza zagrała va banque, tym samym komplikując życie sobie i Krzyśkowi. Ale na nich było już za późno. Niespełniony związek jednak za kilka lat „odżywa”. Natasza zgadza się na bycie kochanką, na życie na jego zasadach, ma dopasować się do jego rodziny: żony Renaty i syna.

Początkowo przeszkadzało mi mieszanie retrospekcji z bieżącym czasem książki, ale to szybko minęło. Intrygujące są zapiski Renaty (żony Krzysztofy), która wiedziała od początku o ich romansie, vis a vis wyobrażenia i wspomnienia Nataszy. Te dwie wersje uzupełniają się, a do tego dochodzi też (ale rzadko) głos Krzysztofa. Bohatera, który przegrał walkę z uczuciami, który jest słabym, dwulicowym, niezdecydowanym, ale szczerym do bólu tchórzem. Wierny zasadom, ale je łamie. O Renacie na początku można napisać, że trzymała się kurczowo kawałka swojego bezpiecznego świata i unikała tego, co może go zburzyć, z wiedzą o kochance męża nie robi nic. Ale klaustrofobia uczuć i świadomość, że tamci się kochają sprawiła, że zaczyna nie lubić swojego męża, oddaliła się od niego, czuje także, że wszystkie dzieci są ważne. Dając swój notes Nataszy pozwoliła zajrzeć jej w najskrytsze myśli, tym samym wyjawiając tamtej bolesną prawdę.

Nataszy ten nierokujący związek ofiarował sporo… Grała rolę „tej drugiej” bez pretensji, czerpiąc z życia garściami. A tym zrobiła krzywdę wielu osobom. I sobie. Odtrącenie i samotne macierzyństwo zmieniło ją, zdała sobie sprawę, że dobro dziecka jest najważniejsze.

„W jakiś paradoksalny sposób jesteśmy z Renatą do siebie podobne. Obie nie umiałyśmy postawić twardych warunków, podjąć decyzji. Tyle, że ona nie potrafiła jej podjąć pomimo braku uczucia, a ja właśnie tym uczuciem miałam związane ręce.”

Walorami tej powieści są prawdziwi, bynajmniej nie modelowi bohaterowie oraz nieoczywisty scenariusz, w tym zakończenie. A także lekkość, szczerość i bezpośredniość w nazywaniu wszelkich emocji i uczuć, niebanalne i trafne przemyślenia bohaterek. 

„Jesteś tylko mój” to opowieść o związkach, o uciekaniu od problemów, o spełnionym ale niedopełnionym szczęściu, które boli. O bohaterkach, które pod wpływem życiowych doświadczeń zmieniają się i mają siłę same kształtować własne życie. Ta książka ukazuje też, że „za zachowaniem każdego człowieka mogą stać najróżniejsze motywy”, dlatego nie powinno się oceniać, chociaż bardzo się chce. Nie zawsze wszystko jest czarno-biało moralnie. Gorąco polecam ten tytuł, sama zaś z ciekawością sięgnę po kolejne powieści pisarki.

OCENA: 5,5/ 6

Wyzwanie biblioteczne