"Ta druga"- Karolina Wilczyńska

Autor: Karolina Wilczyńska

Wydawca: Replika
Rok: 2011
Stron: 264

Ile jesteś w stanie poświęcić dla mężczyzny, którego kochasz?
Jak to jest, kiedy ta druga zabiera męża, ojca, partnera i przyjaciela?
Czy jest możliwe, żeby zacięte rywalki połączyła nić porozumienia?
Opowieść o wzajemnych relacjach dwóch kobiet, które przez całe dotychczasowe życie nie potrafiły się porozumieć. Choroba jednej z nich staje się pretekstem do pierwszego rozliczenia tych wielu gorzkich lat... 

Lena od szesnastu lat jest mężatką. Kiedy ją poznajemy, jej teściowa leży w szpitalu, a ona wraz z mężem Tomaszem czuwają przy niej. Ta sytuacja staje się pretekstem do zgłębienia emocji targających Leną. Obojętność, która zamienia się w złość i pretensje, zazdrość, że „tamta”, teściowa znowu jest najważniejsza, w epicentrum uwagi, a Lena jest gotowa wspierać męża, ale czuje się niepotrzebna.

Szczególnie warte uwagi są retrospekcje, scenki z ich życia rodzinnego- gdzie bohaterka przedstawia jak wtedy widziała różne sytuacje np. poznanie się z teściową, urodzenie córki, różne rozmowy, a jak teraz, po tylu latach na to patrzy, konfrontuje swoje uczucia ze sobą, poddaje analizie. Zwykle wcześniej miały one wydźwięk pozytywny: Lena marzyła, że teściowa stanie się dla niej matką, której nigdy nie miała, jednak teraz chciałaby o niej zapomnieć bez wyrzutów sumienia- pojawia się zdanie „jak byłoby bez niej”. Co się więc stało?

Gdy czytamy o relacjach na linii synowa- teściowa z punktu widzenia Leny, widzimy, że słowa „odpowiedzialność” i „manipulacja” mogą nabrać nowego znaczenia, gdy Lena wskazuje, że miłość to nie to samo co odpowiedzialność, a „Tomasz zawsze czuł się odpowiedzialny”, a teraz ona to przeklina, nie wierzy w szczerość jego słów, myśląc, że to oddźwięk poglądów jego matki. Bohaterka pokochała nową rodzinę „na kredyt”, jednak czuje, że cały czas walczy o pozycję- tej idealnej pani domu, ale zawsze będzie „tą drugą”. Widać, że szybko zaniechała prób nawiązania bliskiego kontaktu z teściową, w sumie nawet jej nie zna. A teraz „jak to możliwe, że jej ręka w ciągu minuty powiedziała mi więcej niż ona sama przez kilkanaście lat.”

Przełomowym punktem w fabule książki, jak i życiu głównej bohaterki jest spotkanie pewnej osoby, od której usłyszy coś o teściowej, co zburzy światopogląd Leny. Najpierw odrzuca te informacje, ponieważ „nie pasują” do wizerunku teściowej, jaki wytworzyła sobie Lena, tamtą miała za mistrzynię kłamstwa i manipulacji. Aż po znalezienie prywatnych zapisków chorej wreszcie rozumie, a także wraz z nią czytelnik. Rozumie, że jej przeszłość, złe zachowanie, „urażona duma, urojone poczucie niesprawiedliwości- na tym budowałam swój ogląd świata, tym się karmiłam”, to sprawiło, że popełniła błędy w relacjach z teściową, stworzyła sobie wojnę, której nie było, a przez którą mogła przegrać życie, szczęście rodzinne, krzywdziła bliskich.

 „Ta druga” okazała się powieścią zaskakującą i wartą uwagi. Ta niepozorna, życiowa historia, o codziennych problemach wywiera na czytelniku nie małe emocje. Ostatnie zdania powieści ciągną za sobą łzy wzruszenia, ale też skłaniają do refleksji, że bardzo łatwo interpretować fakty czy wspomnienia w wygodny dla siebie sposób i nazywać to obiektywizmem. A takim postępowaniem można skrzywdzić siebie i bliskich. Polecam taką lekturę, a autorce gratuluję pomysłu na powieść i jej rewelacyjnego wykonania.

„To dla niego tu jestem, nie dla ciebie. Pamiętaj o tym.”

OCENA: 5,6/ 6

 Wyzwanie Biblioteczne