"Miłość z jasnego nieba"- Krystyna Mirek

Autorka: Krystyna Mirek

Wydawca: Feeria
Rok: 2014
Stron: 260

Poruszająca opowieść o spotkaniu dwojga ludzi, których pozornie nic nie jest w stanie połączyć…

Daniel i Angelika to ludzie, którzy już od dawna mają w życiu jasno sprecyzowane cele i są w stanie zrobić wiele, by je osiągnąć. Teraz los zetknął ich ze sobą w sytuacji, z której tylko jedno z nich może wyjść zwycięsko.
Ona chce zmusić go, by podpisał niekorzystną dla siebie umowę. On za wszelką cenę pragnie zmienić warunki tego kontraktu, a przy tym, jako niepoprawny uwodziciel, chce uczynić z niej kolejną zdobycz do swojej „kolekcji”. Okoliczności zdają się nie sprzyjać porozumieniu, a tym bardziej – narodzinom uczucia. Jednak w mroźny dzień św. Walentego wiele się może wydarzyć…

Ta książka to opowieść o kiełkującym uczuciu, budującym się zaufaniu, dokonywaniu trudnych wyborów, godzeniu się z przeszłością i… opadających maskach.

Krystyna Mirek posłużyła się w swojej powieści znanym schematem: niespodziewana i pozornie niechciana miłość łączy dwoje bohaterów. Wbrew jednak moim lekkim obawom, całość nie przypomina ckliwego romansu. A to dlaczego?

Angelika powraca do rodzinnego kraju tj. Polski ze starannie dopracowanym wizerunkiem kobiety sukcesu, za którym ukrywa brak pewności siebie, utrwalony przez niełatwe dzieciństwo. Za dobrym wyglądem ukrywa wystraszoną dziewczynkę. Ciężko pracuje, posuwając się nawet do kłamstwa i manipulacji, aby tylko czuć się materialnie bezpiecznie. I nie wierzy w miłość.

„Bieda, przed którą uciekła. Dla niej sprzedała zasady życiowe, czyste sumienie i wolność wyboru. Chce tylko wreszcie poczuć się bezpiecznie.”

Kredyt hipoteczny jest przyczyną determinacji Daniela na polu zawodowym, który jest właścicielem firmy informatycznej. Jego związki z kobietami kończą się po jednej nocy. Nadchodzi sfinalizowanie projektu jego życia, tylko trzeba zmienić warunki kontaktu przywiezionego przez dziewczynę z zagranicznej firmy, właśnie Angelikę. Ale on postara się wykorzystać swoje uwodzicielskie moce na gruncie zawodowym.

Jak widać oboje doszli do wszystkiego sami, napędza ich determinacja, by wygrać, ale miłość psuje plany, płata figla, spada jak grom z jasnego nieba, emocje zwyciężają racjonalne argumenty. To uczucie od pierwszego wejrzenia (co trochę budzi moje zastrzeżenia: bo w sumie jeden wieczór i jedna rozmowa ich zmienia), ale wymagające odwagi, poświęcenia, dokonania trudnych wyborów. 

Niewątpliwym atutem powieści są portrety bohaterów, które pisarka kreśli starannie i w sposób dopracowany. Sporo o nich wiemy, o motywach ich postępowania i jest to dla czytelnika wiarygodne. Angelika kłamie najpierw z konieczności, potem staje się to sposobem na życie. Ale wyrzuty sumienia kłują. Zbudowała swoje życie od nowa, ale nie zapomniała. Sympatyczni są natomiast rodzice Daniela, którzy troszczą się o jedynaka. Jest jeszcze Mateusz, przyjaciel i współpracownik Daniela, który ucieka od alimentów dla byłej żony i jest totalnie obojętny dla swoich dzieci.

Książkę polecam wielbicielom życiowym opowieści miłosnych. „Miłość z jasnego nieba” to historia o tym, że trzeba stawić czoła swojemu staremu życiu, by zbudować prawdziwe w przyszłości; o odwadze by kochać, bo nie jest łatwo żyć samemu. Może paść zarzut, że banalna i przewidywalna, ale w sumie stanowi ucieczkę do optymistycznego świata.

OCENA: 5/ 6

Wyzwanie biblioteczne